Wie is ingevoerd in de museumwereld, ziet al tijdens de preview veel bekende gezichten. Conservatoren en directeuren komen als bijen af op het overdadige aanbod in Maastricht. En af en toe slaan ze hun slag.

Bos, Boyarka’, uit 1915. Aangekocht door het Kröller-Müller Museum in Otterlo.

Lisette Pelsers, directeur van het Kröller-Müller Museum in Otterlo, liep twee jaar geleden in de stand van de Londense handelaar James Butterwick tegen werk van de Oekraïense futurist Alexander Bogomazov aan. ‘Ik kende hem helemaal niet. Bogomazov komt uit Kiev en is nooit van zijn leven in het Westen geweest, maar hij moet op de hoogte zijn geweest van de Italiaanse futuristen. En daar heeft hij een heel eigen invulling aan gegeven. Echt een vondst.’

Ze liet haar ontdekking een paar dagen rusten, maar toen een collega naar de Tefaf was afgereisd en tot dezelfde conclusie kwam, sloeg ze toe en kocht ze vier tekeningen van Bogomazov – met een flinke korting. ‘De handelaar was euforisch dat het werk in een museum terechtkwam. Er was hem veel aan gelegen Bogomazov meer bekendheid te geven. Het was bovendien zijn eerste keer op de Tefaf.’

Vorig jaar had Butterwick zijn hele stand gewijd aan Bogomazov en toen waren de tekeningen opeens een stuk duurder. Toch kocht Pelsers er nog twee. ‘Dit was een wezenlijke toevoeging aan onze collectie, maar het gebeurt niet vaak dat ik zoiets tegenkom op de Tefaf. Het aanbod op het gebied van moderne en hedendaagse kunst is daar voor een groot deel gericht op de particuliere markt. Niets mis mee, maar niet voor ons.’

Alexander Bogomazov is ondanks de kwaliteit van zijn werk veel minder bekend dan de Russische avant-garde. Pas in 1973 kwamen enkele van zijn werken buiten Kiev. In 1991 was er een overzicht te zien in Toulouse. Wat hij tussen 1913 en 1916 maakte, valt naadloos samen met het hoogtepunt van het Ita-liaanse futurisme.

Read the full article – fd.nl